Επιτομή:
Ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται με δραματικό ρυθμό, έχοντας σήμερα φθάσει τα 7,34 δισεκατομμύρια και αναμένεται να φθάσει τα 10 δισεκατομμύρια έως το 2060. Το ολοένα και αυξανόμενο βιοτικό επίπεδο όλο και μεγαλύτερης μερίδας του πληθυσμού έχει φέρει την αύξηση της κατανάλωσης ζωικών πρωτεϊνών και κυρίως ψαριών. Στις ανεπτυγμένες χώρες η κατανάλωση ψαριών έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, με την κατά κεφαλήν κατανάλωση να αυξάνεται από 17,4 κιλά το 1961 σε 24,4 κιλά το 2017, με πάνω από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως να λαμβάνουν σήμερα περίπου το 17% – 20% της ζωικής τους πρωτεΐνης (6,5% της συνολικής κατανάλωσης πρωτεΐνης) από ψάρια. Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται και η βιομηχανία αλίευσης μειώνεται, η εξάρτηση από τα εκτρεφόμενα ψάρια ως βασική πηγή πρωτεΐνης θα αυξηθεί επίσης. Η υδατοκαλλιέργεια έχει θετικές επιπτώσεις όπως: μείωση πίεσης στα άγρια αποθέματα, ανοικοδόμηση των εξαντλημένων άγριων αποθεμάτων, επεξεργασία λυμάτων, παροχή προσιτής πρωτεΐνης και εισοδήματος με βάση τα ψάρια. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης αρνητικά περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά και προβλήματα που προκύπτουν από τις υδατοκαλλιέργειες όπως, τα περιβαλλοντικά επιβλαβή επίπεδα απόρριψης λυμάτων, η αυξημένη κατανάλωση νερού, οι διαφυγές ψαριών εκτροφής, η μετάδοση παρασίτων και ασθενειών, η παρουσία ρύπων κ.α.
Σε αυτά τα προβλήματα η ενυδρειοπονία, συνδυάζοντας την παραγωγή υδρόβιων ζώων και φυτών, μπορεί να προσφέρει λύσεις στην παραγωγή τροφίμων, περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τα ενυδρειοπονικά συστήματα, πως ορίζονται, από ποια μέρη αποτελούνται, ποιες είναι οι αρχές λειτουργίας τους και τι οφέλη και μειονεκτήματα παρουσιάζουν. Τέλος παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής έρευνας που έγινε πάνω στην ενυδρειοπονία αλμυρού νερού που συνδυάζει την εκτροφή θαλάσσιων ζώων με την ταυτόχρονη καλλιέργεια φυτικών οργανισμών.
