Νοσηλευτική φροντίδα ασθενών με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου

Abstract

Η σπονδυλική στήλη (ΣΣ) αποτελεί τον κεντρικό άξονα στήριξης του σώματος. Με τα οστικά της στοιχεία, τις αρθρώσεις και τους παρακείμενους ιστούς στηρίζει το βάρος του σώματος και επιτρέπει την εκτέλεση κινήσεων όπως κάμψη, στροφή και έκταση. Βασικό ανατομικό στοιχείο αποτελούν και οι μεσοσπονδύλιου δίσκοι, οι οποίοι λειτουργούν ως συμφύσεις μεταξύ παρακείμενων σπονδυλικών σωμάτων και προσδίδουν στην ΣΣ την ελαστικότητα και την ευλυγισία που απαιτεί. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς και η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι από τις συχνότερες παθολογίες της ΣΣ. Τα αίτια εμφάνισης είναι πολλαπλά, μπορούν ωστόσο να κατηγοριοποιηθούν σε ενδογενείς παράγοντες (π.χ.: φυσιολογική εκφύλιση με την πάροδο του χρόνου, γονίδια) είτε εξωγενείς (π.χ.: τραυματισμός, τρόπος ζωής). Οι επιπτώσεις του δίσκου και τα συνοδά συμπτώματα μπορούν να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στο άτομο και στην καθημερινότητά του, στον κοινωνικό του περίγυρο αλλά και στη κοινωνία, ειδικά στις περιπτώσεις όπου ο πόνος λόγο κήλης γίνεται χρόνιος. Η διαγνωστική προσέγγιση είναι ιδιαίτερα σημαντική και απαιτεί τη συνεργασία των επαγγελματιών υγείας. Συλλέγονται όλες οι πληροφορίες από το ιστορικό του ασθενούς, πραγματοποιείται κλινική εξέταση με τη χρήση διάφορων δοκιμασιών και διεξάγονται διαγνωστικές εξετάσεις όπως μαγνητική τομογραφία. Με αυτό το τρόπο μπορεί να διαμορφωθεί πλήρης εικόνα για την κατάσταση του ασθενούς, την έκταση της βλάβης του δίσκου και να γίνει η επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής πορείας. Στις μέρες μας, οι θεράποντες στην κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου προσπαθούν, όσο αυτό είναι εφικτό, να την αντιμετωπίσουν με τα πολλαπλά διαθέσιμα συντηρητικά μέτρα, παραπέμποντας τον ασθενή σε μεθόδους όπως ασκήσεις για την σταθεροποίηση της ΣΣ, ή και μικροεπεμβατικές διαδικασίες. Σκοπός είναι η εξάλειψη των συμπτωμάτων της ραχιαλγίας με την σταθεροποίηση της ράχης και την διατήρηση της ακεραιότητας του δίσκου. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου για παράδειγμα η βλάβη είναι εκτεταμένη ή τα συμπτώματα μεγάλης έντασης, με αποτέλεσμα η μόνη λύση να είναι η χειρουργική επέμβαση. Υπάρχουν πολλαπλές τεχνικές για την προσέγγιση αυτή, ωστόσο τα τελευταία χρόνια, χάρη στην εξέλιξη της χειρουργικής της ΣΣ, οι επεμβάσεις στους δίσκους πραγματοποιούνται, όταν είναι δυνατόν, με μικροχειρουργικές τεχνικές όπως η με τη χρήση ενδοσκοπίου. Με αυτό το τρόπο μειώνονται σημαντικά οι μετεγχειρητικές επιπλοκές σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τεχνικές και μειώνεται ο χρόνος νοσηλείας/ παραμονής στο νοσοκομείο. Ο ρόλος του νοσηλευτή είναι ιδιαίτερα σημαντικός τόσο στην διαγνωστική όσο και στην θεραπευτική πορεία ασθενών με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Μεριμνά να ενημερώσει τον ασθενή για τις διαθέσιμες θεραπευτικές εναλλακτικές και την δια βίου αυτοσυντήρηση, βοηθά στην συλλογή πληροφοριών και στην πραγματοποίηση των διαγνωστικών εξετάσεων και παρακολουθεί την κατάστασή του. Όταν αποφασιστεί να γίνει το χειρουργείο, ευθύνεται για την προεγχειρητική και μετεγχειρητική φροντίδα του ασθενούς, ενώ έχει και σημαντικό ρόλο στην χειρουργική αίθουσα, συμβάλλοντας στην ομαλή διεξαγωγή της επέμβασης.