Επιτομή:
Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει μια θεμελιώδης ένταση μεταξύ της φορολογικής κυριαρχίας των κρατών μελών της, ιδίως στον τομέα της άμεσης φορολογίας, και των απαιτήσεων της Εσωτερικής αγοράς, οι οποίες αποσκοπούν στην κατάργηση οποιωνδήποτε ρυθμιστικών ή φορολογικών εμποδίων για τη διασυνοριακή μετακίνηση αγαθών, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων. Ενώ οι επιπτώσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και ο έλεγχος των κρατικών ενισχύσεων παραμένουν μάλλον περιορισμένοι, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχετικά με τις θεμελιώδεις ελευθερίες, έχει δημιουργήσει σημαντικούς περιορισμούς για τις κατά χώρα νομοθεσίες που υποχρεώνουν τα κράτη μέλη να παρέχουν ίση μεταχείριση για εγχώριες και διασυνοριακές καταστάσεις. Αυτό έχει σημαντικό αντίκτυπο όσον αφορά τη φορολογία των εταιρειών, καθώς ο νομοθέτης υποχρεούται να επεκτείνει τα οφέλη για τις εγχώριες επιχειρήσεις προς τις πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Στη συγκεκριμένη εργασία θα αναλύσουμε τις ελλείψεις που επισημαίνονται στις διαδικασίες φορολόγησης των πολυεθνικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη και θα αναφερθούμε στα προβλήματα που προέκυψαν σχετικά με την φορολόγηση μεγάλων πολυεθνικών ομίλων προερχόμενων από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
