Επιτομή:
Η Ελλάδα έχει μία από τις πιο πλούσιες χλωρίδες της Ευρώπης, σε σύγκριση με την έκτασή της, περιλαμβάνοντας πολύ μεγάλο αριθμό αυτοφυών λαχανευόμενων φυτών. Τα λαχανευόμενα φυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς οι άνθρωποι τα συλλέγουν και τα εκμεταλλεύονται για τις ανάγκες της διατροφής τους. Χρησιμοποιούνται εκτεταμένα λόγω της υψηλής διατροφικής τους αξίας, των διαφόρων χρήσεων τους, αλλά και λόγω των φαρμακευτικών ιδιοτήτων τους, καθώς χρησιμοποιούνται τόσο στη λαϊκή θεραπευτική σε διάφορες μορφές όσο και στη σύγχρονη φαρμακευτική χημεία. Η πλειονότητα των λαχανευόμενων φυτών στην Ελλάδα, δεν έχει ενταχθεί σε συστηματική καλλιέργεια από τους παραγωγούς και εξακολουθούν να τα καλλιεργούν σε μικρές ή μεμονωμένες καλλιέργειες, ή/και να συλλέγονται από τη φύση για προσωπική χρήση.
Στην παρούσα Πτυχιακή εργασία καταγράφηκαν 41 είδη αυτοφυών λαχανευόμενων φυτών της Ελληνικής χλωρίδας, τα οποία κατανέμονται σε 36 γένη και 18 οικογένειες. Για το κάθε είδος παρουσιάζονται κοινές ονομασίες, βοτανική περιγραφή, γεωγραφική εξάπλωση, στοιχεία για την καλλιέργεια και συλλογή, τη διαιτητική αξία, τα θρεπτικά ή/και φυτοχημικά συστατικά, τους τρόπους κατανάλωσης, και τέλος, τις ιδιότητες και χρήσεις τους, βάσει δημοσιευμένων επιστημονικών μελετών.
