Επιτομή:
Εισαγωγή: Η επιφανειακή θερμοκρασία δέρματος και οι προσαρμογές της σε διάφορα ερεθίσματα έχουν συνδεθεί με αντίστοιχες προσαρμογές της αιματικής κυκλοφορίας και του μεταβολισμού των υποκείμενων ιστών και έχουν χρησιμοποιηθεί ως έμμεσος τρόπος αξιολόγησης αιμοδυναμικών και μεταβολικών μεταβολών μετά από εφαρμογή διαφόρων φυσικοθεραπευτικών τεχνικών. Στα πλαίσια αυτά η εφαρμογή διαφόρων τεχνικών μαλακών μορίων όπως η μάλαξη και οι τεχνικές κινητοποίησης με ειδικό εξοπλισμό έχουν αυξήσει σημαντικά την θερμοκρασία δέρματος η οποία ανάλογα με το μέσο που εφαρμόστηκε έχει διατηρηθεί πάνω από την αρχική μέτρηση για σημαντικό χρονικό διάστημα. Σκοπός της έρευνας είναι η αξιολόγηση της μάλαξης, των εφαρμογών ERGON Technique και των τεχνικών αυτομάλαξης με αφρώδη υλικά –Foam rolling σε ιστούς διαφορετικού πάχους στην αύξηση και διατήρηση της αιματικής κυκλοφορίας του δέρματος.
Μέθοδος: Σε δέκα (10) εφήβους αθλητές καλαθοσφαίρισης πραγματοποιήθηκε μέτρηση του λίπους και της εγκάρσιας διαμέτρου στην περιοχή του τετρακεφάλου και του γαστροκνημίου με διαγνωστικό υπέρηχο. Στην συνέχεια ο τετρακέφαλος και ο γαστροκνήμιος χωρίστηκαν σε τρία σημεία, έγινε μέτρηση της τοπικής θερμοκρασίας σε αυτά και εφαρμόστηκαν οι τεχνικές μάλαξης, Ergon και αυτομάλαξης με Foam roller για 15 λεπτά σε αυτούς. Μετά το πέρας το τεχνικών πραγματοποιήθηκε νέα μέτρηση της τοπικής θερμοκρασίας δέρματος. Η μέτρηση θερμοκρασίας επαναλαμβανόταν κάθε 1 λεπτό μέχρι και τα τρία σημεία να φθάσουν την θερμοκρασία που είχαν πριν την εφαρμογή των τεχνικών.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η εφαρμογή τεχνικών μάλαξης τόσο τον τετρακέφαλο όσο και στον γαστροκνήμιο οδηγεί σε σημαντικά μεγαλύτερη μεταβολή της τοπικής θερμοκρασίας δέρματος συγκριτικά με την εφαρμογή των τεχνικών αυτομάλαξης με αφρώδες υλικό, Foam Roller. Η διάρκεια διατήρησης της θερμοκρασίας μετά την εφαρμογή των τεχνικών αυτομάλαξης με αφρώδες υλικό Foam Roller είναι σημαντικά μικρότερη συγκριτικά με την εφαρμογή των τεχνικών Ergon και της μάλαξης και για του δύο μύες του πείράματος. Η διάρκεια εφαρμογής των τριών τεχνικών είναι μεγαλύτερη στον γαστροκνήμιο σε σχέση με τον τετρακέφαλο. Το λίπος και η εγκάρσια διάμετρος των μυών δεν φαίνεται να επιδρούν στην μεταβολή της τοπικής θερμοκρασίας και στη διάρκεια διατήρησης αυτής.
Συμπεράσματα: Η διάρκεια διατήρησης της θερμοκρασίας του δέρματος στον γαστροκνήμιο μυ είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τον τετρακέφαλο και στις τρεις τεχνικές παρέμβασης. Επίσης, η τεχνική Ergon και η μάλαξη οδηγούν σε μεγαλύτερη μεταβολή της θερμοκρασίας τόσο στον τετρακέφαλο όσο και στον γαστροκνήμιο μυ
