Επιτομή:
Εισαγωγή: Η σχιζοφρένεια είναι μια ψυχωτική νόσος, της οποίας η αντιμετώπιση χρήζει διεπιστημονική προσέγγιση. Η φυσικοθεραπεία μέσω της θεραπευτικής άσκησης φαίνεται να βοηθά στην αντιμετώπιση της νόσου, μέσω της βελτίωσης της ποιότητας ζωής κι διευρύνοντας το προσδόκιμο επιβίωσης. Ωστόσο ο τρόπος δράσης της θεραπευτικής όπως κι άλλων εναλλακτικών μορφών άσκησης δεν είναι πλήρως διευκρινισμένα στη βιβλιογραφία. Επιπλέον οι επιδράσεις τους στα συνοδά προβλήματα, που προκαλεί, είτε η ίδια η νόσος είτε και η μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται σε αυτούς τους ασθενείς, χρειάζονται περεταίρω διερεύνηση. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης αποτελούν σημαντικό βοήθημα για όλη τη διεπιστημονική ομάδα καθώς προσφέρουν γνώση στους τρόπους διαχείρισης κι βελτίωσης της φυσικής κατάστασης κι υγείας αυτών των ασθενών
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των φυσιοθεραπευτικών παρεμβάσεων και των εναλλακτικών μορφών άσκησης, οι οποίες έχουν ως στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής και την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης των ασθενών αυτών.
Συμπεράσματα: Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στους ασθενείς με σχιζοφρένεια είναι απαραίτητη και θα πρέπει σταδιακά να ενταχθεί ενεργά στην αντιμετώπιση της νόσου, ενώ παράλληλα πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος η χρησιμότητα της ώστε να εδραιωθεί στην διεπιστημονική κοινότητα. Τα αποτελέσματα της φυσικοθεραπείας πάνω στη νόσο ωστόσο είναι εμφανή και η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση αναγκαία.
Μεθοδολογία: Η εργασία αυτή αποτελεί ανασκόπηση αρθρογραφίας και για την πραγματοποίηση της χρησιμοποιήθηκαν επιστημονικά άρθρα από τις έγκυρες διαδικτυακές βάσεις δεδομένων, Scholar Google και PubMed.
