Η επίδραση των ασκήσεων πυελικού εδάφους στην οσφυαλγία. Μια συστηματική ανασκόπηση

Abstract

Εισαγωγή:. Η οσφυαλγία είναι απ’ τους πιο συχνούς ορθοπαιδικούς λόγους επίσκεψης στον ορθοπαιδικό γιατρό. Το 70-85% του γενικού πληθυσμού έχουν συμπτώματα οσφυαλγίας κάποια στιγμή στη ζωή τους. Πολλές είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση της οσφυαλγίας, μία εκ των οποίων είναι και η θεραπευτική άσκηση. Φαίνεται ότι, σημαντικό ρόλο στην σταθεροποίηση του κορμού και της οσφύς παίζουν οι μύες του πυελικού εδάφους, το διάφραγμα, ο εγκάρσιος κοιλιακός και ο πολυσχιδής μυς, μέσω διάφορων μηχανισμών δράσης, με αποτέλεσμα, τα τελευταία χρόνια να εφαρμόζονται ασκήσεις πυελικού εδάφους ως μέσο σταθεροποίησης του κορμού. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης, είναι η κριτική ανάλυση και η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των ασκήσεων πυελικού εδάφους για την αποκατάσταση της οσφυαλγίας σε διάφορους πληθυσμούς στους οποίους έχουν εφαρμοστεί (όπως εγκυμονούσες, και άτομα με χρόνια οσφυαλγία). Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκαν άρθρα από διάφορες έγκυρες πηγές αναζήτησης όπως, το Pubmed, το Google Scholar, το Research Gate και Pedro. Χρησιμοποιήθηκαν μόνο Τυχαιοποιημένες Κλινικές Μελέτες (Randomized Controlled Trials - RCT’s) της τελευταίας δεκαπενταετίας. Η κλίμακα PEDro χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της μεθοδολογικής ποιότητας αυτών. Αναζητήθηκαν μελέτες, όπου σύγκριναν τις ασκήσεις πυελικού εδάφους, με ομάδες ελέγχου, ή με ομάδες όπου πραγματοποιούσαν placebo θεραπείες, ή με ομάδες που πραγματοποιούσαν άλλο είδος θεραπείας όπως γενικές ασκήσεις κορμού, κλασσική φυσικοθεραπεία (ηλεκτροθεραπεία, φυσικά μέσα και μάλαξη), με ασκήσεις McKenzie καθώς και ομάδες με άλλα είδη ασκήσεων σταθεροποίησης. Λέξεις Κλειδιά: “low back pain and pelvic floor muscles”, “motor control and pelvic floor”, “pregnancy and low back pain”, “classification of low back pain”, “assessment and low back pain”, “assessment and pelvic floor dysfunction” Αποτελέσματα: Απ΄τα 1633 άρθρα που αρχικά συγκεντρώθηκαν για το πυελικό έδαφος και την χρόνια οσφυαλγία, 7 άρθρα πληρούσαν τα κριτήρια εισαγωγής (2 μέτριας μεθοδολογικής ποιότητας και 5 άρθρα υψηλής μεθοδολογικής ποιότητας). Απ’ τα 897 άρθρα που αρχικά συγκεντρώθηκαν για τον κινητικό έλεγχο και τους μύες του πυελικού εδάφους, 4 πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης μας, τα οποία ήταν και υψηλής μεθοδολογικής ποιότητας. Τέλος απ΄ τα 1524 όπου αρχικά συγκεντρώθηκαν για την εγκυμοσύνη και το πυελικό έδαφος, καταλήξαμε σε 9 άρθρα, τα 5 με υψηλή μεθοδολογική ποιότητα και τα 4 με μέτρια μεθοδολογική ποιότητα. Συνολικά και για τις τρεις κατηγορίες συγκεντρώθηκαν 20 άρθρα. Η πλειοψηφία των άρθρων δεν εκτελούν ασκήσεις πυελικού εδάφους σαν μονοθεραπεία, αλλά ως μέρος συνεδρίας. Οι περισσότερες παρεμβάσεις συνδυάζουν και αερόβια άσκηση, διατάσεις καθώς και άλλες ασκήσεις ενδυνάμωσης, κάτι που επηρεάζει τα αποτελέσματα των ερευνών γιατί δεν μπορούν αξιολογηθούν μόνες τους. Συμπεράσματα: Σε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι οι ασκήσεις πυελικού εδάφους βοηθούν στον πόνο, χωρίς όμως να υπερτερούν έναντι άλλων μεθόδων θεραπείας, ενώ αντίθετα φαίνεται να βοηθούν αρκετά την λειτουργικότητα. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους περιορισμούς της παρούσα ανασκόπησης, εκφράζονται προτάσεις για περαιτέρω έρευνα με στόχο την πραγματοποίηση νέων πειραματικών σχεδιασμών για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας των ασκήσεων πυελικού εδάφους στην αποκατάσταση οσφυαλγίας.