Νοσηλευτική προσέγγιση σε ασθενείς με ηπατίτιδα C

Abstract

Η ηπατίτιδα C είναι μία σοβαρή λοίμωξη που προσβάλλει κυρίως το ήπαρ και οφείλεται στον ιό HCV. Η ηπατίτιδα C συνήθως δεν παρουσιάζει έντονα συμπτώματα στην οξεία φάση, ωστόσο η χρόνια λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει ουλές στο ήπαρ και μετά από καιρό να καταλήξει σε κίρρωση. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα άτομα που εμφανίζουν κίρρωση, παρουσιάζουν, επίσης, ηπατική ανεπάρκεια, καρκίνο ήπατος ή πολύ διογκωμένες φλέβες στον οισοφάγο και στο στομάχι, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε αιμορραγία, ή ακόμα και στον θάνατο. Η ηπατίτιδα C μεταδίδεται ως επί το πλείστων μέσω της έκθεσης σε μολυσμένο από τον ιό αίμα και σε παράγωγα αίματος καθώς και από την σεξουαλική επαφή, σε σημαντικά, όμως μικρότερο βαθμό. Η πληθυσμιακή ομάδα υψηλού κινδύνου είναι οι χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών. Οι επαγγελματίες υγείας, όμως, βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω των χρησιμοποιημένων βελονών από οροθετικούς ασθενείς. Καθώς δεν υπάρχει εμβόλιο για την ηπατίτιδα C η πρόληψη είναι απαραίτητη και μπορεί να επιτευχθεί με την τήρηση απλών κανόνων υγιεινής. Η αντιμετώπιση του ιού HCV γίνεται πλέον με νέα δεδομένα σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. από αντιϊκά άμεσης δράσης (DAAs) . Ο νοσηλευτής έχει σημαντικό ρόλο τόσο στην πρόληψη όσο και στην κλινική πράξη. Εντοπίζει τον πιθανό ασθενή, τον ενημερώνει για τους τρόπους αποφυγής διασποράς της νόσου, τις διαθέσιμες θεραπείες αλλά και τις παρενέργειες τους. Παράλληλα φροντίζει να συμπαραστέκεται στον ασθενή αλλά και να ενημερώνει, να εκπαιδεύει και να υποστηρίζει το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον.