Πληθυσμιακή δομή του Paracentrotus lividus (Lamarck,1816) στον Αμβρακικό κόλπο

Abstract

Σκοπός της εργασίας είναι η εκτίμηση των πληθυσμιακών χαρακτηριστικών του αχινού Paracentrotus lividus (Lamarc,1816), στον Αμβρακικό κόλπο. Πραγματοποιήθηκαν 6 μηνιαίες δειγματοληψίες (02/2017–07/2017) στην περιοχή της Βόνιτσας. Σε κάθε δειγματοληψία συλλέχθηκαν τυχαία άτομα αχινού με ελεύθερη κατάδυση σε βάθος 0-2m και λήφθηκαν ψηφιακές φωτογραφίες για την εκτίμηση της αφθονίας και του μεγέθους των αχινών. Στο εργαστήριο έγιναν μετρήσεις των κύριων μορφομετρικών χαρακτηριστικών (διάμετρος κελύφους και νωπό βάρος). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στη ζώνη 0-2μ η μέση αφθονία κατά την περίοδο Φεβρουάριος-Ιούλιος ήταν ιδιαίτερα υψηλή και κυμάνθηκε από 112.5 έως 228.3 άτομα/m2. Η υψηλότερη μέση αφθονία (284.1 άτομα/m2) παρατηρήθηκε στο βραχώδες υπόστρωμα συγκριτικά με το αμμώδες ή το χαλικώδες υπόστρωμα που υπήρχε στην περιοχή. Το μέσο μέγεθος του κέλυφους του πληθυσμού κυμάνθηκε μεταξύ 17.9mm και 21.4mm κατά τη διάρκεια της δειγματοληπτικής περιόδου και ήταν υψηλότερο τον Απρίλιο. Abstract The population of the sea urchin Paracentrotus lividus was studied for a six month period in a rocky shore at the western part of Amvrakikos Gulf (Western Greece). The sampling period started in February 2017 and ended in July 2017. In each sampling population density was estimated by photographs of the substrate taken with free diving in the depth range of 0-2m. The size of the individuals (test diameter) was measured digitally in the images. In each month a random sample of sea urchins was also collected in order to estimate the size-weight relationship. Results showed that mean density of the population was highest in July (228.3ind/m2) and lowest in February (112.5ind/m2). Sea urchin showed a clear preference for the hard rocky substrate in comparison to sandy substrate or pebbles with mean density of 284.1 ind/m2. Mean test diameter ranged between 19.4mm and 21.4mm during the study period showing highest values in April and lowest in July.