Ποιά είναι τα συναισθήματα που βιώνουν οι μητέρες παιδιών με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού υψηλής και χαμηλής λειτουργικότητας

Abstract

Ο σκοπός της πτυχιακής μας εργασίας βιβλιογραφικά και ερευνητικά είναι η μελέτη των συναισθημάτων των μητέρων παιδιών με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού. Πιο συγκεκριμένα απευθυνθήκαμε σε μητέρες με παιδιά είτε χαμηλής, είτε υψηλής λειτουργικότητας, ώστε να εντοπίσουμε τυχόν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των ομάδων. Για την εκπόνηση της έρευνας, δημιουργήθηκε ένα ερωτηματολόγιο 35 ερωτήσεων που αφορούσαν τα γενικά στοιχεία, τις συνθήκες ζωής και τα συναισθήματα των μητέρων. Το ερωτηματολόγιο χορηγήθηκε σε 56 συνολικά μητέρες, οι οποίες χωρίζονταν σε δυο ομάδες των 28. Αναφορικά με την ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκαν ποιοτικές αλλά και ποσοτικές μέθοδοι. Οι αναλύσεις μας οδήγησαν σε κάποιες ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των ομάδων. Όσον αφορά τα συναισθήματα, οι μητέρες συνήθως δεν βίωναν τα ουδέτερα, αλλά αυτά που αναφέρθηκαν ήταν η αμηχανία για την μία ομάδα και η αδιαφορία για την άλλη. Στα αρνητικά συναισθήματα έγινε αντιληπτό ότι όλες οι συμμετέχουσες βίωναν άγχος. Στη συνέχεια όμως διαφοροποιούνται οι απαντήσεις τους στα αρνητικά συναισθήματα που εκείνες βιώνουν για τον εαυτό τους και οι μεν δήλωσαν ενοχή ενώ οι δε φόβο. Τέλος σχετικά με τα θετικά συναισθήματα η πλειοψηφία των ομάδων ένιωθε καρτερικότητα/ ανοχή, αισιοδοξία και ελπίδα. Αν και όλες οι μητέρες είχαν αλλάξει το τρόπο ζωής τους, οι μητέρες παιδιών χαμηλής λειτουργικότητας εμφάνιζαν υψηλότερα ποσοστά. Επιπρόσθετα παρατηρήθηκε ότι υπερτερούσαν οι μητέρες παιδιών χαμηλής λειτουργικότητας που βίωσαν κάποια συναισθηματική διαταραχή μετά τη γέννηση του παιδιού τους. Επίσης, σε αντίθεση με τις μητέρες παιδιών υψηλής λειτουργικότητας ,χαρακτήρισαν λιγότερο εύκολη την επαφή τους με το παιδί, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών τους δεν επικοινωνούσε λεκτικά. Κατά το πέρας της έρευνας γίνεται αντιληπτό ότι οι μητέρες που έχουν παιδί στο φάσμα του αυτισμού αντιμετωπίζουν κοινές δυσκολίες, άγχη και ανησυχίες και βιώνουν παρόμοια συναισθήματα αλλά η λειτουργικότητα του παιδιού συνεχίζει να αποτελεί ένα παράγονται που μπορεί να επιφέρει αλλαγές στις μητέρες.