Διέγερση και παραλήρημα στους ασθενείς της ΜΕΘ. Πρόληψη και αντιμετώπιση

Abstract

Με τον όρο διέγερση νοείται μια διακύμανση που παρατηρείται κυρίως στους ασθενείς που βρίσκονται στη ΜΕΘ και είναι ψυχολογικής και κινητικής φύσεως. Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται σχετίζονται με τον αποπροσανατολισμό, την ευερεθιστότητα και την αυξημένη κινητική δραστηριότητα. Για τη διάγνωση αυτού του συνδρόμου χρησιμοποιούνται διάφορες κλίμακες αξιολόγησης ενώ οι παράγοντες προδιάθεσης σχετίζονται με τη χορήγηση φαρμάκων, την τοποθέτηση καθετήρων ή σωλήνων και το περιβάλλον της ΜΕΘ. Όσον αφορά το παραλήρημα, πρόκειται για ένα ψυχοσύνδρομο το οποίο παρουσιάζεται με την έννοια της παράκρουσης και αποτελεί μια διαταραχή της συνείδησης, της προσοχής, της γνωσιακής λειτουργίας και αντίληψης. Παρουσιάζεται συνήθως σε ασθενείς που νοσηλεύονται στη ΜΕΘ και οι παράγοντες προδιάθεσης αφορούν σοβαρές ασθένειες όπως είναι ο καρκίνος, σοβαρές λοιμώξεις, σοβαρούς τραυματισμούς κλπ. Στα διαγνωστικά κριτήρια περιλαμβάνονται ο αποπροσανατολισμός, η έκπτωση μνήμης, η διαταραχή της αντίληψης και της συνείδησης. Για τη διάγνωση του συνδρόμου χρησιμοποιούνται δύο εργαλεία η κλίμακα Confusion Assessment Method for the ICU (CAM-ICU) και η κλίμακα Intensive Care Delirium Screening Checklist (ICDSC). Ο ρόλος του νοσηλευτή στην αντιμετώπιση της διέγερσης και του παραληρήματος στη ΜΕΘ θεωρείται πολύ σημαντικός καθώς θα πρέπει να είναι ειδικευμένος στην φροντίδα ασθενών που βρίσκονται στη ΜΕΘ, να είναι δημιουργικός και να διακατέχεται από ομαδικό και συνεργατικό πνεύμα ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί επάξια στο ρόλο του. Ένα από τα βασικότερα στοιχεία τα οποία είναι υψίστης σημασίας για την αντιμετώπιση της διέγερσης και του παραληρήματος είναι η αναγνώριση των αιτιών που το προκάλεσαν και ο αποκλεισμός τους σε συνεργασία με τη διεπιστημονική ομάδα.