Εξαρτησιογόνες ουσίες και η επίδραση τους στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Ως εξαρτησιογόνες ουσίες ορίζονται όλοι οι χημικοί παράγοντες οι οποίοι επιδρούν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και μεταβάλλουν τη φυσιολογική του λειτουργία, επηρεάζοντας τη διάθεση του χρήστη. Ανάλογα με το αποτέλεσμα τους διακρίνονται στα ευφορικά, παραισθησιογόνα, υπνωτικά, μεθυστικά και διεγερτικά και μπορεί να είτε νόμιμα είτε παράνομα. Η μακροχρόνια χρήση της ουσίας οδηγεί σε ανοχή κι έπειτα σε ψυχική ή/και σωματική εξάρτηση, ενώ η παύση από τη χρήση της οδηγεί στην εμφάνιση στερητικού συνδρόμου. Τα αποτελέσματα από την υπέρμετρη κατανάλωση κάποιας εξαρτησιογόνου ουσίας στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα είναι εμφανή καθώς με τη χρήση απεικονιστικών τεχνικών έχουν εντοπιστεί σημαντικές αλλοιώσεις σε σχέση με τους εγκεφάλους ατόμων που δεν κάνουν χρήση. Οι βλάβες αυτές επηρεάζουν τη μνήμη, τη μάθηση, την ομιλία, την όραση, το συντονισμό των κινήσεων κ.α. Η αντιμετώπιση των εξαρτημένων χρηστών είναι δυνατό να γίνει τόσο με τη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων τα οποία περιορίζουν την ανάγκη για την κατανάλωση της ουσίας, αλλά και με τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας. Σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση των χρηστών έχει το κοινωνικό σύνολο με τις δομές και τα προγράμματα που παρέχει αλλά και το οικογενειακό περιβάλλον το οποίο δρα ουσιαστικά, ενισχύοντας την ψυχοσύνθεση του χρήστη.