Στρατηγικές διαχείρισης ασθενών με καρκίνο

Abstract

Η νόσος του καρκίνου τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει μεγάλα ποσοστά ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωπα με την ασθένεια. Δεδομένης της ραγδαίας αύξησης των ποσοστών τόσο των πασχόντων, όσο και τον θανόντων λόγω της νόσου, γεννάται η ανάγκη για περισσότερο προσωπικό τόσο για την αντιμετώπιση της νόσου, όσο και για την ψυχική υγεία του ασθενούς. Λόγο του μεγάλου αριθμού θανόντων, όταν ο ασθενής μαθαίνει ότι πάσχει από την νόσο διακατέχεται από διάφορα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην διαδικασία της θεραπείας και στην επιτυχία της. Στην συνέχεια έρευνες έχουν αναδείξει πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης ψυχιατρικής διαταραχής σε ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων με καρκίνο, το γεγονός αυτό μας δημιουργεί την ανάγκη για περισσότερο ειδικευμένο προσωπικό στην ψυχική υγεία που θα μπορεί να έρθει σε επαφή με τους ασθενείς με καρκίνο. Με βάση του θεωρητικού πλαισίου, οδηγηθήκαμε στην πραγματοποίηση μιας έρευνας με θέμα « τις στρατηγικές διαχείρισης ατόμων με καρκίνο » κατά την ολοκλήρωση της έρευνας αναδείχθηκαν ορισμένα συμπεράσματα όπου η πλειοψηφία των ατόμων που συμπλήρωσε τις ερωτήσεις απάντησε πως δεν έχει έρθει σε επαφή με κάποιο ψυχολόγο και σχεδόν ποτέ με κοινωνικό λειτουργό. Από τους εκατό (100) οι περισσότεροι ήταν γυναίκες με ποσοστό 83,75% γυναίκες και από 16,25% άνδρες και νοσεί από καρκίνο του μαστού, ενώ βρίσκεται στο στάδιο της χημειοθεραπείας. Το μεγαλύτερο επίσης ποσοστό ανέφερε πως μετά την εμφάνιση της νόσου υπήρξε αλλαγή στην φιλοσοφία του σε ποσοστό 65%. Ενώ βλέπουμε πως αναφέρουν πως τα συναισθήματα τους δεν έχουν υποστεί κάποια αλλαγή το 36,25% σε αντίθεση με το 35% όπου τα εξωτερικεύει. Στην συνέχεια παρατηρούμε πως οι περισσότεροι θα επιθυμούσαν περισσότερη οικονομική υποστήριξη και όχι κάποια τηλεφωνική γραμμή που θα είχαν την δυνατότητα να μιλούν για το προβλήματος τους. Θα επιθυμούσαν, ωστόσο να υπάρχει παρεχόμενη υποστήριξη για την οικογένεια τους. Αναδεικνύεται επίσης έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με υπηρεσίες υποστήριξης γενικά αλλά και από την διανομή κάποιου ενημερωτικού φυλλαδίου. Το εντυπωσιακό επίσης συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως η πλειοψηφία δεν επιθυμεί να συζητά για τα σωματικά της προβλήματα με κάποιον σε ποσοστό 27,50%. Είναι επίσης σημαντικό το συμπέρασμα πως οι οικογενειακές σχέσεις άλλαξαν πάρα πολύ και έγιναν στενότερες σε ποσοστό 56,25%. Ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα και δυσάρεστο είναι πως οι άνθρωποι με καρκίνο έχουν αντιμετωπίσει πολύ συχνά προβλήματα στην δουλειά τους σε ποσοστό 75,50%.