ΔΠΑΝΑΥΡΗ΢Η ΑΡΥΟΝΣΙΚΟΤ ΢ΣΗ ΥΑΛΚΙΓΑ

Abstract

Σν αξρνληηθό ηεο νδνύ Παίδσλ βξίζθεηαη ζην «θάζηξν» ηεο Υαιθίδαο. Δίλαη ην κνλαδηθό ζσδόκελν κλεκείν αζηηθήο αξρηηεθηνληθήο ηεο Σνπξθνθξαηίαο ζηελ Υαιθίδα. Ζ θαηάζηαζε δηαηήξεζήο ηνπ είλαη πνιύ θαθή θαη ζπλερώο επηδεηλώλεηαη κε απνηέιεζκα λα κεγαιώλεη ν θίλδπλνο νξηζηηθήο εμαθάληζήο ηνπ. Σν ζπίηη ηεο νδνύ Παίδσλ ζηελ ζεκεξηλή ηνπ κνξθή απνηειείηαη από έλα θεληξηθό ηκήκα κε πξνζαλαηνιηζκό από Αλαηνιή πξνο Γύζε. Οη δύν κηθξέο πιεπξέο ηνπ θηηξίνπ, βιέπνπλ ε κία πξνο ην κέξνο ηεο νδνύ Παίδσλ, ελώ ε άιιε ζπλνξεύεη κε γεηηνληθέο ηδηνθηεζίεο. Δίλαη πηζαλή ε ύπαξμε δξόκνπ ηελ επνρή πνπ θηίζηεθε ην αξρνληηθό ιόγσ ησλ αλνηγκάησλ πνπ ππάξρνπλ ζηε Γπηηθή όςε. ΢ηελ κεγάιε πιεπξά ηνπ θηηξίνπ ππάξρεη ην ραγηάηη. Δπξύρσξν κε κεγάια παξάζπξα πξνο ην κέξνο ηεο απιήο θσηίδεη ην εζσηεξηθό ηνπ ζπηηηνύ. ΢ηελ κία άθξε ηνπ ραγηαηηνύ ππάξρεη ε μύιηλε ζθάια ηνπ νξόθνπ. ΢ηελ απέλαληη άθξε ππήξρε κία πόξηα πνπ νδεγνύζε ζην θαηεζηξακέλν ζήκεξα ηκήκα ηεο θαηνηθίαο πνπ ζρεκάηηδε κε ην θεληξηθό ηκήκα ηνπ θηηξίνπ έλα Γ, πνπ απνηειείηαη από ηξείο νξόθνπο: ην ρακώη, ην κεζνπάησκα θαη ην αλώη. ΢ην ρακώη νη κεγάιεο ηνμσηέο πόξηεο, από όπνπ ζα κπνξνύζαλ λα πεξλνύλ εύθνια κεγάια αληηθείκελα, θαη ηα κηθξά παξάζπξα πξνο ηνλ δξόκν βεβαηώλνπλ πσο νη ρώξνη απηνί ρξεζίκεπαλ ζαλ απνζήθεο. Σν κεζνπάησκα ρξεζίκεπε γηα ηηο βνεζεηηθέο ρξήζεηο θαη ηελ δηακνλή ησλ ππεξεηώλ θαη έλα δσκάηην ρξεζίκεπε σο «ρεηκεξηλόο νληάο». Απηό απνδεηθλύεηαη από ηελ απιόηεηα ηεο θαηαζθεπήο, ηελ έιιεηςε δηάθνζκνπ θαη από ηελ εύθνιε πξόζβαζε από ηελ απιή θαη ην ζθεπαζηό, πνπ δεκηνπξγεί αλάκεζα ζηνλ θιεηζηό ρώξν ηνπ ηζνγείνπ θαη ηνλ ππαίζξην ρώξν ηεο απιήο, έλαλ εκηππαίζξην ρώξν, ρξήζηκν γηα εξγαζία. Ζ αλάβαζε από ηελ μύιηλε ζθάια νδεγεί ζην αλώη, ην ζεκαληηθόηεξν ηκήκα ηνπ αξρνληηθνύ πνπ ρξεζίκεπε γηα θαηνηθία ηνπ ηδηνθηήηε. Ζ πξνζεγκέλε, θαιαίζζεηε θαηαζθεπή ησλ θνπθσκάησλ θαη νη επξύρσξνη νληάδεο δεκηνπξγνύλ έλα δεζηό πεξηβάιινλ. Σν κεζζαίν δσκάηην πξέπεη λα ρξεζίκεπε ζαλ θειάξη. ΢ηνπο θαινύο νληάδεο κε ηελ ζαπκάζηα δηαθόζκεζε ησλ ηαβαληώλ, πεξλνύζαλ νη θάηνηθνη ηνπ ζπηηηνύ έλα κεγάιν κέξνο ηεο δσήο ηνπο. Ζ πηπρηαθή εξγαζία ζηεξίδεηαη ζηελ απνθαηάζηαζε θαη ζηελ επαλάρξεζε ηνπ θηηξίνπ. Από όια απηά ηα ζηνηρεία πνπ ζπιιέρζεθαλ γηα ηελ θνπιηνύξα θαη ην κεγάιν ελδηαθέξνλ πνπ παξνπζηάδεη ην αξρνληηθό ηεο νδνύ Παίδσλ νδήγεζαλ ζηελ δεκηνπξγία ελόο θαθέ – αλαγλσζηεξίνπ δηακνξθσκέλν θαηαιιήισο ώζηε λα ζπκίδεη ηνλ ηξόπν δσήο εθείλεο ηεο επνρήο. The mansion on Paidon Street is located in the "castle" of Chalkida. It is the only surviving monument of urban architecture of the Ottoman Empire in Chalkida. Its state of preservation is very poor and is constantly deteriorating, increasing the risk of its permanent disappearance. The house on Paidon Street in its current form consists of a central part oriented from East to West. The two small sides of the building, one faces Paidon Street, while the other borders neighboring properties. It is possible that there was a road at the time the mansion was built due to the openings on the Western side. On the long side of the building is the loggia. Spacious with large windows towards the courtyard illuminates the interior of the house. At one end of the hall there is the wooden staircase to the first floor. At the opposite end there was a door that led to the now destroyed part of the residence that formed a C with the central part of the building, consisting of three floors: the basement, the mezzanine and the upper floor. Gone are the large arched doors, through which large objects could easily pass, and the small windows facing the street confirm that these spaces were used as warehouses. The mezzanine was used for the auxiliary uses and the accommodation of the servants and one room was used as a "winter room". This is demonstrated by the simplicity of the construction, the lack of decoration and the easy access from the courtyard and the roof, which creates between the closed space of the ground floor and the outdoor space of the courtyard, a semi-outdoor space, useful for work. The ascent from the wooden staircase leads to the loft, the most important part of the mansion that served as the owner's residence. The careful, tasteful construction of the frames and the spacious units create a warm environment. The middle room must have served as a cellar. The inhabitants of the house spent a large part of their lives in the good rooms with the wonderful decoration of the ceilings. The thesis is based on the restoration and reuse of the building. From all these elements collected about the culture and the great interest presented by the mansion on Paidon Street, they led to the creation of a cafe-reading room appropriately designed to remind the lifestyle of that time.