Επιτομή:
υής και συντήρησης πεζοδρομίων, αναλύοντας τις επιπτώσεις τους στη ροή
της κυκλοφορίας, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την οικονομική δραστηριότητα και
την κοινωνική αλληλεπίδραση. Μέσω μιας λεπτομερούς εξέτασης της υπάρχουσας
υποδομής πεζών, σε συνδυασμό με τη χρήση εργαλείων Γεωγραφικών Συστημάτων
Πληροφοριών (GIS) όπως το ArcGIS, η έρευνα εντοπίζει βασικά μοτίβα στην
κατανομή των δικτύων πεζών και επισημαίνει περιοχές όπου η ανάπτυξη υποδομής
λείπει.
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι ενώ το κεντρικό τμήμα της περιοχής μελέτης
επωφελείται από ένα καλά ανεπτυγμένο δίκτυο πεζών, οι περιφερειακές ζώνες,
ιδιαίτερα στο νοτιοανατολικό τμήμα, παρουσιάζουν σημαντικό έλλειμμα τόσο στα
υπάρχοντα όσο και στα προγραμματισμένα μονοπάτια πεζών. Αυτή η άνιση
κατανομή υπογραμμίζει την ανάγκη για ολοκληρωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό που
δίνει προτεραιότητα στη δημιουργία προσβάσιμων και συνδεδεμένων χώρων πεζών
σε όλη την πόλη. Η μελέτη δίνει επίσης έμφαση στα περιβαλλοντικά, οικονομικά και
κοινωνικά οφέλη της βελτιωμένης βατότητας, υποστηρίζοντας τις συνεχείς
επενδύσεις σε υποδομές πεζών ως μέσο προώθησης της βιώσιμης αστικής
ανάπτυξης.
Επιπλέον, η πτυχιακή υπογραμμίζει τη σημασία της χρήσης προηγμένων
γεωχωρικών εργαλείων στον πολεοδομικό σχεδιασμό, καταδεικνύοντας πώς
τεχνολογίες όπως το GIS μπορούν να βελτιστοποιήσουν τον σχεδιασμό της
διαδρομής των πεζών και να υποστηρίξουν την ανάπτυξη πιο βατών πόλεων. Τα
συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή τη μελέτη παρέχουν πολύτιμες γνώσεις
για μελλοντικές πολεοδομικές προσπάθειες, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για
στοχευμένες παρεμβάσεις και την επέκταση των δικτύων πεζών για τη βελτίωση της
ποιότητας ζωής όλων των κατοίκων της Πάτρας.
5
Abstract
This thesis examines the importance of pedestrian areas in the urban
landscape, focusing on the historical centre of Patras. The study explores the
necessity of constructing and maintaining pedestrian areas, analysing their impact on
traffic flow, environmental sustainability, economic activity and social interaction.
Through a detailed examination of existing pedestrian infrastructure, combined with
the use of Geographic Information Systems (GIS) tools such as ArcGIS, the research
identifies key patterns in the distribution of pedestrian networks and highlights areas
where infrastructure development is lacking.
The findings reveal that while the central portion of the study area benefits from
a well-developed pedestrian network, the peripheral areas, particularly in the
southeast, have a significant deficit in both existing and planned pedestrian pathways.
This uneven distribution underscores the need for comprehensive urban planning
that prioritizes the creation of accessible and connected pedestrian spaces
throughout the city. The study also emphasizes the environmental, economic and
social benefits of improved walkability, supporting continued investment in pedestrian
infrastructure as a means of promoting sustainable urban development.
In addition, the thesis highlights the importance of using advanced geospatial
tools in urban planning, demonstrating how technologies such as GIS can optimise
pedestrian route planning and support the development of more walkable cities. The
conclusions drawn from this study provide valuable insights for future urban planning
efforts, highlighting the need for targeted interventions and the expansion of
pedestrian networks to improve the quality of life for all residents of Patras.