Επιτομή:
Η παγκόσμια χρηματοοικονομική ύφεση η οποία ξεκίνησε την περίοδο του 2007 στις ΗΠΑ, ξεκίνησε σαν ύφεση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου ενώ στη συνέχεια μεταδόθηκε στην ΕΕ και από εκεί σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η ύφεση, παρά τις αρχικές εκτιμήσεις, φάνηκε πως ήταν αρκετά πιο σοβαρή σε σχέση με ότι φαινόταν και εν τέλει αποδείχθηκε σαν την πιο μεγάλη μεταπολεμική διεθνή κρίση.
Στην χώρα μας, όπως και σε αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ, με διαχρονικά χρηματοοικονομικά ζητήματα και δημοσιονομικές ανισορροπίες, από κρίση δανεισμού φάνηκε εν τέλει να έχει γνωρίσματα δημοσιονομικής ύφεσης όπως επίσης και κρίσης χρέους. Η χώρα μας σιγά-σιγά περιήλθε σε κατάσταση αδυναμίας εξυπηρέτησης του υφιστάμενου δημοσίου χρέους και χρηματοδότησης των τρεχόντων ελλειμμάτων.
Οι συνεχείς υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας σε εθνικό επίπεδο από τους οίκους αξιολόγησης, έφεραν μεγάλη ανοδική τάση των επιτοκίων δανεισμού, κάνοντάς τα από ένα σημείο και μετέπειτα απαγορευτικά. Από εκείνη τη στιγμή η χώρα μας δεν είχε πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές. Όλα αυτά είχαν σαν συνέπεια τον άμεσο κίνδυνο χρεοκοπίας αλλά και την στάση πληρωμών του δημοσίου της χώρας μας.
Οι ενέργειες της χώρας μας να καταφέρει να ανακτήσει την αξιοπιστία στις παγκόσμιες αγορές και με στόχο να πετύχει αισθητή ελάττωση των επιτοκίων, επέφερε τη λήψη μέτρων ελάττωσης των εξόδων που δεν κατόρθωσαν να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα που είχε αναπτυχθεί. Για αυτόν τον λόγο εκείνη την περίοδο η χώρα μας ζήτησε την στήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της ΕΕ καθώς επίσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Όλοι αυτοί ανέπτυξαν έναν κοινό μηχανισμό στήριξης. Στόχος της εν λόγω εργασίας είναι να παρουσιάσουμε αναλυτικά το πως επηρέασε η κρίση την χώρα μας. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα υλοποιηθεί μια βιβλιογραφική ανασκόπηση, που θα παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία για την οικονομία της χώρας μας πριν και μετά την κρίση.
