Οι στάσεις του προσωπικού υγείας, που εργάζονται σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων στο Νομό Αχαΐας, απέναντι στο θάνατο

Abstract

Εισαγωγή: Μία από τις πλέον περίπλοκες και συναισθηματικές πλευρές της νοσηλευτικής είναι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο νοσηλευτή και τον ασθενή που πεθαίνει. Στην Ευρώπη οι δημογραφικές εξελίξεις θα επιδράσουν σημαντικά στη πολιτική που θα ασκηθεί και αφορά τις απαιτήσεις παροχής υπηρεσιών υγείας και φροντίδας στους ηλικιωμένους, στη σχέση τους με την αγορά εργασίας, στη κοινωνική ασφάλιση, στο συνταξιοδοτικό σύστημα και στα δημόσια οικονομικά. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν πως είναι απαραίτητες οι δομές που θα φροντίζουν τους ηλικιωμένους λίγο πριν το θάνατό τους. Σκοπός: Nα διερευνηθεί η στάση του προσωπικού υγείας που εργάζεται σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων στο Νομό Αχαίας σχετικά με τη διαχείριση του θανάτου και να προσδιοριστεί η επιρροή που ασκεί ένα περιστατικό θανάτου στους συμμετέχοντες. Μεθοδολογία: Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο DeathAttitudeProfile-Revised(DAP-R) το οποίο περιλαμβάνει 32 ερωτήσεις και χωρίζεται σε 5 υποκλίμακες όπου οι ερωτώμενοι απαντούν σε μία επταβάθμια κλίμακα. Η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα Οκτώβριος-Νοέμβριος 2019, σε δείγμα 70 ατόμων προσωπικού υγείας που εργάζονται σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων στο Νομό Αχαίας. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το πρόγραμμα SPSS 25. Αποτελέσματα: Το επίπεδο εκπαίδευσης, τα έτη της εργασιακής εμπειρίας και η εργασιακή θέση κατέχουν σημαντικό ρόλο στη διαφοροποίηση της συμπεριφοράς των νοσηλευτών ως προς το θάνατο. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η συχνότητα της επαφής των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού με ασθενείς που τελικά καταλήγουν, η συζήτηση για το θέμα του θανάτου, η συζήτηση μεταξύ συναδέλφων ενός περιστατικού θανάτου που συνέβη στο τμήμα εργασίας τους, καθώς και η αρνητική επίδραση της μη συζήτησης του θέματος του θανάτου.Τέλος, η διάσταση της αποφυγής του θανάτου επηρεάζεται αρνητικά από την επιρροή που έχει ένα περιστατικό θανάτου στην καθημερινότητα των συμμετεχόντων. Συμπεράσματα: Οι συμμετέχοντες επηρεάζονται σε αρκετά μεγάλο βαθμό από το γεγονός του θανάτου. Είναι απαραίτητη η παροχή εκπαίδευσης που θα αρχίσει από το προπτυχιακό επίπεδο σπουδών και θα συνεχίσει και στο χώρο εργασίας,όπου θα περιλαμβάνει την εκπόνηση προγράμματος ανακουφιστικής φροντίδας ως ευκαιρία μάθησης σε νοσηλευτές που επιθυμούν να βελτιώσουν περαιτέρω τις γνώσεις τους και τις συμπεριφορές τους προς τη παροχή νοσηλείας.