Επιτομή:
Η εγκυμοσύνη αποτελεί μια από της σημαντικότερες στιγμές τόσο για την ίδια την γυναίκα
όσο και για το παιδί που κυοφορεί. Στην σύγχρονή μαιευτική πρακτική, η σωστή ανάπτυξη
του εμβρύου είναι συνυφασμένη με την γενικότερη υγειά της μητέρας όχι μόνο κατά την
διάρκεια της κυοφορίας αλλά και μετά τον τοκετό. Κατά την κύηση στο σώμα της εγκύου
πραγματοποιούνται ποικίλες φυσιολογικές-ανατομικές μεταβολές σε πολλά συστήματα,
όπως στο Μυοσκελετικό, στο Καρδιαναπνευστικό, στο ενδοκρινολογικό, στο νευρικό και σε
άλλα πολλά, δημιουργώντας έτσι προσαρμογές που πολλές φόρες προκαλούν πόνο ή/και
δυσλειτουργία στην γυναίκα τόσο πριν όσο και μετά τον τοκετό. Οι προσαρμογές αυτές
δυσχεραίνουν την ομαλή έκβαση της κύησης καθώς δημιουργούν σημαντικές
εμβιομηχανικές μεταβολές τόσο στο πυελικό έδαφος όσο και στο Μυοσκελετικό σύστημα της
εγκύου. Τα πιο συχνά προβλήματα κατά την κύηση είναι η οσφυαλγία και ο πόνος στον
πυελικό δακτύλιο λόγω εγκυμοσύνης (pelvic girdle pain), η ιερολαγονίτιδα , η διάσταση της
ηβικής σύμφυσης καθώς και η ακράτεια ούρων. Η φυσιοθεραπευτική πράξη έχει καταλυτικό
ρόλο στην πρόληψη και στην βέλτιστη αντιμετώπιση των αλλαγών που διαδραματίζονται στο
σώμα της γυναίκας καθ’ όλη την διάρκεια της κύησης. Η παρούσα εργασία έχει στόχο να
προσεγγίσει βιβλιογραφικά τα επιστημονικά δεδομένα και τις κυριότερες παθολογίες που
εμφανίζονται κατά την κύηση αλλά και μετά τον τοκετό στην περιοχή της πυέλου
αναδεικνύοντας τις σημαντικότερες φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις όπως και την
αποτελεσματικότητα αυτών για έκαστο πρόβλημα.
