Επιτομή:
Η παρούσα πτυχιακή εργασία συντάχθηκε με σκοπό την διερεύνηση του αντίκτυπου της απώλειας γονέα στην παιδική ηλικία στην μετεφηβική περίοδο. Σε πρώτο στάδιο, πραγματοποιήθηκε ιστορική αναδρομή στο θεσμό της οικογένειας από την λήξη του Β΄παγκοσμίου πολέμου μέχρι σήμερα, και αναλύθηκαν η έννοια της οικογένειας, ο ρόλος, οι μορφές που μπορεί να λάβει καθώς και οι τύποι των οικογενειακών δομών. Ύστερα δόθηκε η θεωρητική προσέγγιση της οικογένεια σε κρίση και πιο συγκεκριμένα περιγράφτηκε η αποδιοργάνωση που προκαλείται στο οικογενειακό πυρήνα εξαιτίας της απώλειας γονέα. Κατόπιν εξετάστηκαν οιπαράγοντες που επηρεάζουν την διεργασία του πένθους του παιδιού, οι οποίοι διαιρέθηκαν σε αυτούς που σχετίζονται με το συμβάν του θανάτου, στους ενδοοικογενειακούς παράγοντες και τέλος σε εκείνες τις παραμέτρους που σχετίζονται με τα προσωπικά χαρακτηριστικά του παιδιού. Έπειτα κρίθηκε αναγκαίο να γίνει εστίασηστις επιπτώσεις της απώλειας κατά την εφηβική περίοδο. Έτσι διερευνήθηκαν σύγχρονες θεωρίες γύρω από την εφηβεία, τα χαρακτηριστικά και οι ανάγκες των εφήβων, καθώς επίσης ανυσυχητικές εκδηλώσεις και πιθανές συνέπειες στην συναισθηματική και κοινωνική λειτουργικότητα των εφήβων που βίωσαν την απώλεια γονέα ως παιδιά. Τέλος το θεωρητικό μέρος της πτυχιακής έκλεισεμε μια εκτενή αναφορά στο ρόλο του κοινωνικού λειτουργού στην διαχείριση πένθους με τον έφηβο και τη θέση του κοινωνικού λειτουργού στην συμβουλευτική γονέα αναφορικά με την διαχείριση και την προσέγγιση των εφήβων που υπέστησαν την απώλεια σε παιδική ηλικία.
Όσον αναφορά το ερευνητικό σκέλος της πτυχιακής εργασίας, πραγματοποιήθηκε ποιοτική έρευνα. Διεξήχθησαν ημιδομημένες συνεντεύξεις εξ΄αποστάσεως, σε μετέφηβους ηλικιακού φάσματος 20 έως 23 ετών. Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνηθεί το συμβάν της απώλειας και οι επιπτώσεις που την συνοδεύουν. Ταυτοχρόνως εξετάστηκαν οι συναισθηματικές εκδηλώσεις των συνεντευξιαζομένων, η σημαντικότητα ενός υποστηρικτικού πλαισίου στην διαδικασία επούλωσης και οι μακροπρόθεσμες αλλαγές στην ζωή του εφήβου.
